🚫 یا چاپ کن یا بمیر
🔸 بدیهی است که پژوهش باید فراتر از آمار و ارقام دیده شود؛ چراکه رسالت اصلی علم، حل مسائل واقعی و گسترش مرزهای دانش است، نه صرفاً افزایش تعداد مقالات. عبارت Publish or Perish (چاپ کن یا نابود شو) یکی از پرکاربردترین اصطلاحات در فضای علمی و پژوهشی است. این اصطلاح به فشار مداوم بر پژوهشگران، اساتید و دانشجویان تحصیلات تکمیلی اشاره دارد؛ فشاری که آنها را وادار میکند برای بقا در مسیر علمی، ارتقا شغلی یا کسب اعتبار، مدام مقاله منتشر کنند.
▪️ واژهی Publish or Perish نخستین بار در دهه ۱۹۵۰ مطرح شد، زمانی که دانشگاهها و مراکز علمی شروع به سنجش عملکرد اعضای هیئت علمی بر اساس تعداد مقالات منتشرشده کردند. بهمرور زمان، این معیار به یکی از شاخصهای اصلی برای استخدام، ارتقا، دریافت گرنتهای پژوهشی و حتی اعتبار اجتماعی در جامعه علمی بدل شد.
🔺 چرا Publish or Perish اهمیت دارد؟
▫️ اعتبار علمی: انتشار مقاله نشاندهندهی فعالیت و پویایی پژوهشگر است.
▫️ ارتقا شغلی و دانشگاهی: بسیاری از دانشگاهها شرط ارتقا به مرتبه بالاتر را چاپ مقاله در مجلات معتبر میدانند.
▫️ جذب بودجه پژوهشی: سازمانهای حامی تحقیقات اغلب رزومه پژوهشگر را بر اساس مقالات او میسنجند.
▫️ شبکهسازی علمی: انتشار مقاله امکان دیده شدن، ارجاع گرفتن و همکاری با پژوهشگران دیگر را فراهم میکند.
⚠️ اما از سویی دیگر:
▪️ کیفیت در برابر کمیت: تمرکز بیش از حد بر تعداد مقالات، گاه باعث کاهش کیفیت پژوهشها میشود.
▪️ مقالهسازی و سرقت علمی: فشار چاپ مقاله، برخی پژوهشگران را به سمت انتخاب میانبرهای غیراخلاقی میکشاند.
▪️ استرس و فرسودگی پژوهشگران: رقابت شدید برای چاپ، میتواند سلامت روان و انگیزه پژوهشگران را تحت تأثیر قرار دهد.
✅ راهحلها و رویکردهای جایگزین
🔸 توجه به کیفیت: ارزیابی پژوهشگران بر اساس نوآوری و تأثیر مقالات، نه صرفاً تعداد آنها.
🔸 معیارهای متنوعتر: در نظر گرفتن نقشهای آموزشی، فعالیتهای بینرشتهای، و اثرگذاری اجتماعی پژوهش.
🔸 تقویت فرهنگ پژوهش اخلاقی: آموزش و حمایت برای مقابله با سرقت علمی و مقالهسازی.
📝 انتشار مطالب وبلاگ بدون ذکر منبع آن برخلاف رضایت مولفان میباشد
🏷 لینک کوتاه این مطلب: https://blog.impactfactor.ir/?p=114